Slave Love...ทาสรัก [Intro]

Fiction นี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนการ
โปรดใช้วิจรณญาณในการอ่านงับป๋ม

Title - Slave Love...ทาสรัก
Author - Kapunoii Rate - PG15
Genre - Yaoi Pairing - Hae x Eun x Kyu
Type - Thailand fic Status - Ending

Intro

ทาส...คือคำที่บ่งชี้ถึงสถานะของบุคคลนั้นๆ ที่ต้องคอยอยู่ในอานัสของผู้เป็นนายรวมไปถึง ‘อี ฮยอกแจ’
ผู้ที่จะต้องจมดิ่งลงไปในห้วงลึกแห่งกงกรรมกงเกวียนของคำว่า ‘ทาส’









“เห...นี่สินะโรงเรียนใหม่ ใหญ่ชะมัดเลยแหะ” ร่างบางพูดพร้อมกับหันซ้ายหันขวาสอดส่องสายตากวาดมองไปรอบๆ โรงเรียนแห่งใหม่ที่ตนต้องย้ายเข้ามาเรียน ขาเล็กก้าวเดินพร้อมกับฮัมเพลงอย่างพอใจกับสถานที่ศึกษาใหม่ของตนโดยไม่ทันสังเกตสายตาจากบรรดานักเรียนคนอื่นๆ ที่คอยมองแทะเล็มโลมเลียใบหน้าหวาน ที่ดูจะกระดี้กระด้าเสียเต็มประดา

“นักเรียนทุกคน...ช่วยนั่งที่ด้วยวันนี้เราจะมีเด็กใหม่เข้ามา ยังไงก็ต้อนรับให้มันดีๆ ล่ะ” อาจารย์ประจำห้องพูดเสียงดังก่อนที่จะหันไปทางหน้าประตูห้องเรียนซึ่งพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการอนุญาติให้นักเรียนใหม่อย่างฮยอกแจเข้ามาทักทายและแนะนำตัวกับเพื่อนๆ ในห้อง

ร่างเล็กที่มัวแต่สวดอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าที่กำลังประม่าอยู่ด้านนอกประตูก็หยุดชะงักลง เมื่ออาจารย์หันหน้ามาหาเขา สายตาที่อาจารย์ส่งมาให้พร้อมทั้งพยักหน้าเป็นการเตือนสติร่างบางเพื่อบอกให้เขาได้เข้ามาแนะนำตัวต่อบรรดาเพื่อนใหม่ภายในห้อง ขาเล็กก้าวเข้ามาอย่างช้าๆ ติดจะสั่นเล็กน้อย หยุดยืนอยู่ตรงหน้าห้องเรียนอย่างเกร็งๆ

ไหงทั้งห้องมันเงียบกริบงี้ฟระ

บ่นพึมพำในใจอยู่แปบนึงเมื่อสงบสติอารมณ์ได้ร่างบางเลยเงยขึ้นมา เพื่อกล่าวแนะนำตัวเองต่อเพื่อนในห้องกว่าหลายสิบชีวิต

“อ่า...เราชื่อ ฮยอกแจ...อี ฮยอกแจ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” โค้งตัวให้เล็กน้อยกับคำแนะนำตัวที่โครตจะสั้นของตนเอง

“ไม่คิดจะบอกอย่างอื่นบ้างหน่อยหรอ” เสียงดังขึ้นมาทางหลังห้อง ร่างบางชะเง้อหน้ามองหาต้นตอของเสียง แต่ก็ไม่รู้ว่าใครมันพูดนี้สิ หน้าก็ไม่เห็นได้ยินก็แต่เสียง

“อ่า...แล้วจะให้เราพูดอะไรอีกละ...แค่นี้ก็เกร็งจนฉี่จะราดอยู่แล้ว” ยู่ปากบ่นกลับตามเสียงที่ได้ยินขึ้นมา ภายในห้องที่ตอนแรกเงียบ ตอนนี้กลับมีเสียงตลกขบขันให้แก่ร่างบาง รวมถึงอาจารย์ด้วย นี้เห็นตูเป็นหม่ำจ๊กมกหรือไง ไอ้พวกนี้ถึงหัวเราะรั่วกันหมด กลอกตาไปมากับความคิด

“เอาเป็นว่าถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มเติมให้ถามเจ้าตัวเองแล้วกันนะ” เสียงอาจารย์พูดแทรกแต่ยังไม่วายเลิกขำ รางบางเดินไปประจำที่นั่งด้านหลังสุดซึ่งมีที่นั่งว่างด้วยกันสามที่ ก้นบางกำลังจะหย่อนลงก็มีเสียงแทรกขึ้นซะก่อน

“นี่เด็กใหม่ ตรงนั้นนั่งไม่ได้นะมีคนนั่งแล้ว” ชะงักก้นทันทีเมื่อเสียงจากโต๊ะด้านหน้าเอ่ยท้วง ร่างบางมองจ้องไปหาร่างอวบที่พูดทักท้วงตนไว้


“อ่าว...แล้วงี้ฉันจะนั่งไหนละ ก็อาจารย์บอกให้นั่ง” จากที่จะได้นั่งกลายเป็นต้องยืนเรียนแทนหรอไง

แกแมร่งโครตซวยเลยว่ะ อี ฮยอกแจ...

To be con.

Kapunoii Talk
อ่านแล้วช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจนิดนึงนะครับ
ผมจะได้มีแรงแต่งต่อให้จบ
เรื่องนี้อย่างที่บอกไม่ดราม่าเหมือนชื่อเรื่องเน้อ
อย่าคาดหวังความขยันจากไรท์เตอร์นะครับ
เพราะผมไม่ค่อยขยัน ฮาาา